Bojownikom niepodległości

Andrzej Bablak

(1883–1943)

Urodził się 18 listopada 1883 r. w Dworcach pow. Żółkiew. Syn Jerzego Jana i Agafii z Demydów.

Pracował na roli.

W czasie I wojny światowej od 2 października 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu st. szer. był żołnierzem kolumny sanitarnej korpusu. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą internowany w Bustyahaza.

Wcielony do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim.

W niepodległej Polsce w połowie lat 30. pracował na roli, zaś potem w szkole dla szeregowych Policji Państwowej w Mostach Wielkich.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

W czasie II wojny światowej znalazł się na terenie Afryki.

Zmarł na malarię 29 kwietnia 1943 r. i został pochowany na cmentarzu w Koja w Ugandzie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 64/1937; Polskie cmentarze w Afryce Wschodniej, www.polskiecmentarzewafryce.up.krakow.pl.