Urodził się 17 października 1895 r. w Bratucicach. Syn Michała i Katarzyny z Rachwałów.
Uczeń gimnazjum.
W czasie I wojny światowej od 6 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP, a potem od 10 maja 1915 r. w 10 komp. 4 pp LP. Od 16 czerwca 1916 r. w orkiestrze pułku.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. pozostawał w służbie czynnej. Był oficerem w 4 pp leg. W 1924 r. pozostawał już w rezerwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Był dr., wykładowcą Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Autor m.in. książki omawiającej zawód kupca i jego znaczenie w życiu gospodarczym.
W czasie II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Służył w Oddziale VII Komendy Głównej AK ps. „Krawczyk”. Aresztowany 15 maja 1944 r. przez Niemców w mieszkaniu przy ul. 6 Sierpnia.
Rozstrzelany 26 lipca 1944 r. w ruinach warszawskiego getta.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
W. Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci 1939-1944, Warszawa 1970; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.