Urodzł się 26 listopada 1897 r. w Miklaszowie pow. Lwów. Syn Józefa i Katarzyny z Karkorów (?).
W czasie I wojny światowej w stopniu szer. w Legionach Polskich. Służył w VI baonie 7 pp LP. Ranny w czerwcu 1915 r. Po wcieleniu baonu do 1 pp LP (koniec września 1916 r.) w 1 komp. II baonu tego pułku.
Po 1918 r. w WP. Służył w 6 pp leg. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., w pułku tym służył co najmniej do 1924 r.
W niepodległej Polsce na początku lat 30. był wicestarostą w Brześciu nad Bugiem.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracjnej. Należał do Orgaizacji Wojkowej – Zbrojne Pogotowie Narodu „Miecz i Pług”. Uczestniczył w powstaniu warszawskim w 1944 r. W składzie V Obwodu Warszawskiego Okręgu AK walczył na Mokotowie. Po kapitulacji oddziałów (27 września) dostał się do niewoli niemieckiej.
Zmarł po 1944 r.
Odznaczony orderem Virtuti Miitai 5 kl., Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 102/1933.