Bojownikom niepodległości

Andrzej Buda

(1891-po 1937)

Urodził się 11 lipca (sierpnia?) 1891 r. w Sułkowicach koło Andrychowa. Syn Jana i Karoliny z Kryjaków.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodim, po czym od września w 11 komp. 2 pp LP. W jej składzie brał udział w kampanii karpackiej. Następnie w 7 komp. 3 pp LP, a od marca 1915 r. – w 6 komp. 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 2 komp. km 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza i Szaldobos.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 50 i 56 pp. Urlopowany 12 października, do wojska nie powrócił.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1937
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 259/1937.