Andrzej Bystroń

Urodził się 13 sierpnia 1891 r. w Ustroniu na Śląsku Cieszyńskim. Syn Jana, nauczyciela.
Ukończył III gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie (1909 r.), po czym studiował na wydz. prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1914 r. ukończył studia, uzyskując doktorat.
W okresie nauki gimnazjalnej podjął pracę w Organizacji Młodzieży Narodowej. Był członkiem „Petu”, a od 1909 r. „Zetu”. W 1910 r. został członkiem Dyrekcji Okręgowej „Petu” w Krakowie. Od tego też roku był członkiem zarzewiackiej Legii Niepodległości. Sprawował funkcję sekretarza Zwierzchności Okręgowej tej organizacji oraz jednocześnie był członkiem Dyrekcji „Petu”. Współorganizator „Zarzewia”, wiosną 1914 r. został przewodniczącym Delegacji Naczelnej Legii Niepodległości.
Współorganizator skautingu.
Działał też w Akademickim Kole Tow. Szkoły Ludowej w Krakowie. Współpracował z pismami wydawanymi na terenie Śląska Cieszyńskiego.
W okresie studiów należało Polskiego Zw. Wojskowego i tajnej Armii Polskiej, przekształconej potem w jawne Polskie Drużyny Strzeleckie. Członek II PDS w Krakowie ps. „Andrzej Ustroński”. 24 kwietnia 1914 r. mianowany podoficerem. Uczestnik kursu instruktorskiego PDS w Nowym Sączu (15 lipca-2 sierpnia). Służył w 1 komp. Po jego przerwaniu przybył do Krakowa.
Zmobilizowany do armii austro-węgierskiej. Służył w 32 pp Obrony Krajowej, awansując do stopnia por. piech. Brał udział w walkach na froncie włoskim.
Poległ w czerwcu 1918 r. podczas bitwy nad rzeką Piave.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.