Andrzej Gawroński

Urodził się 20 listopada 1898 r. w Końskowoli. Syn Feliksa i Marianny z Sadurskich.

W wieku 13 lat został oddany do nauki zawodu szewca w Lublinie. Działacz niepodległościowy ps. „Jastrząb”.

W czasie I wojny światowej w Legionie Puławskim. W 1915 r. dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał do końca wojny.

W niepodległej Polsce pracował na poczcie w Kazimierzu nad Wisłą, a od 1938 r. został przeniesiony do Przedborza, gdzie pracował jako wiejski listonosz.

Podczas II wojny światowej kontynuował pracę na poczcie w Przedborzu, z krótkim okresem przerwy, gdy była ona zamknięta przez niemieckiego okupanta.

Jednocześnie brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Jastrząb”. Sprawował funkcję łącznika. Podczas pracy na poczcie wychwytywał i niszczył donosy kierowane listownie do Niemców; organizował podsłuchiwanie rozmów telefonicznych prowadzonych przez nich; ostrzegał ludzi zagrożonych przed aresztowaniami i wywózką do obozów zagłady. Ocalił życie wielu innym przedborzanom.

Od 1945 r. kontynuował pracę na poczcie w Przedborzu.

Zmarł 13 stycznia 1961 r. w Przedborzu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 1928 r.) z Gabrielą Ziółek, miał z nią córki Zofię (ur. 1929) zamężną Pułas i Teresę (ur. 1931) zamężną Pytka.