Urodził się 27 listopada 1896 r. we Lwowie. Syn Pauliny.
W czasie I wojny śwatowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 3 komp. 3 pp LP. 28 stycznia 1915 r. ranny pod Maksymcem. Leczył się w Wiedniu. Po rekonwalescencji w 8 komp. Ponownie ranny 5 sierpnia pod Rokitną. Na początku stycznia 1916 r. przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Od maja ponownie w 3 pp LP na froncie. W styczniu 1917 r. służył w biurze werbunkowyhm w Grodzisku.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Był żołnierzem 1 komp. 3 pp LP. Skierowany do szpitala garnizonowego nr 3 w Przemyślu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Żurawicy.
Zwolniony, 12 kwietnia został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski, gdzie 4 listopada dostał się do niewoli.
25 grudnia wstąpił do oddziałów polskich we Włoszech, z którymi na początku 1919 r. został przewieziony do Francji. Wraz z armią gen. Józefa Hallera powrócił do Polski.
W niepodległej Polsce mieszkał w Pruszkowie. Pracował jako mechanik-szofer.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Lista chorych, rannyh, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.