Urodziła się 12 maja 1894 r. w Tychach. Córka Emanuela, ziemianina, i Reginy z Radwańskich.
Absolwentka gimnazjum w Mikołowie.
Jako „Anna Świątek” w 1918 r. była delegatką powiatu bytomskiego, potem reprezentantką powiatu pszczyńskiego, w polskim Sejmie Dzielnicowym w Poznaniu.
Od 1919 r. należała do POW Górnego Śląska w Bytomiu – była sanitariuszką i łączniczką.Uczestniczka trzech powstań śląskich. Po I powstaniu (sierpień 1919 r.) aresztowana przez Niemców, jednak wkrótce została uwolniona. Nie zaprzestała niesienia pomocy osobom poszkodowanym w jego wyniku.
W 1919 r. wybrana radną Tychów. Działaczka plebiscytowa i społeczna. W 1920 r. założyła i objęła funkcję przewodniczącej Tow. Polek.
Później wraz z mężem mieszkała w Warszawie i Katowicach.
W czasie II wojny światowej przebywała w Kielcach i Katowicach. Organizowała pomoc materialną dla więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych.
Po wojnie do 1948 r. mieszkała w Katowicach, a potem w Nowym Sączu. Mianowana ppor.
Zmarła 24 października 1975 r. i została pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Nowym Sączu kwat. 9.
Odznaczona Medalem Niepodległości, w PRL otrzymała order Odrodzenia Polski 5 kl.
Opublikowała: Nie przegrałam życia: pamiętnik Ślązaczki Anny Benisz, Tarnowskie Góry 2010.
Zamężna z Adamem Beniszem (zob.), miała z nim córkę Danutę (1922-2000) zamężną Kamykowską, filologa i syna Lucjana (1925-1976), filologa.
J. Giza, K. Giżanka, Cmentarz komunalny w Nowym Sączu 1889-1994. Rejestr zasłużonych, Nowy Sącz 1994; B. Kołcz, P. Droździk, Nowy Sącz – jeśli zapomnę o nich… Cmentarz Komunalny w Nowym Sączu 1889-2014, Nowy Sącz 2014; „Monitor Polski” nr 93/1937.