Urodziła się w 1888 r. w Zarajsku (gubernia riazańska).
Działaczka PPS ps. „Anka”.
Od jesieni 1912 r. należała do oddziału żeńskiego Zw. Strzeleckiego. Służyła w I sekcji I plut.
W czsie wojny światowej od sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich.
Po II wojnie światowej mieszkała w Warszawie. Pracowała w bibliotece Zw. Literatów. Wspierała męża podczas jego śledztwa i odbywania wyroku.
Zmarła 2 grudnia 1972 r. w Warszawie. Pochowana na Cmentarzu Starym w Grójcu.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
Zamężną (od 28 II 1911) z Wacławem Biernackim-Kostkiem, miała syna Leszka (1915-7 IV 1943), żołnierza Konfederacji Narodu, poległego w akcji bojowej w Warszawie.
P. Cichoracki, Droga ku anatemie. Wacław Kostek-Biernacki (1884-1957), Warszawa 2009; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 179/1931; Wierna służba. Wspomnienia uczestniczek walk o niepodległość 1910-1915, Warszawa 1928.