Urodził się 15 czerwca 1898 r. w Andrychowie. Syn Adama i Franciszki z Nowaków. Brat Karola Stanisława Antoniego (zob.).
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich, początkowo służył w 12. komp. III baonu 3. pp jako szer. Od 15 stycznia 1915 r. w 3 komp. III baonu 1 pp LP, w stopniu szer. 30 czerwca 1915 r. został ranny w bitwie pod Tarłowem (30 czerwca – 2 lipca) oraz 6 listopada podczas walk pod Wielką Miedwieżą. Od 17 listopada leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie, następnie w Domu Rekonwalescentów (Uzdrowieńców) Legionów Polskich w Kamieńsku. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków. W marcu 1918 r. przebywał w obozie w Witkowicach.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) pracował na roli jako osadnik w Osadzie Michalin na Nowogródczyźnie. Należał do Związku Legionistów Polskich.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” 1933, nr 235; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.