Urodził się 22 sierpnia 1895 r. w Chotyninie koło Wielunia. Syn Mikołaja i Barbary z Szymanków.
Uczeń gimnazjum w Wieluniu.
W czasie I wojny światowej służył w Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Znicz”. Był komendantem miejscowym w Bolesławcu. Kierował akcją rozbrajania Niemców (11–13 listopada 1918).
Brał udział w wojnie z bolszewikami. Następnie w rezerwie. Z dniem 1 czerwca 1923 r. mianowany ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
W latach 1921–1928 odbywał studia rolnicze na Uniwersytecie Poznańskim. Ukończył je, uzyskując dyplom inżyniera agronoma.
Pracował jako urzędnik w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu.
Działacz społeczny w organizacjach rolniczych i politycznych.
Podczas II wojny światowej poszukiwany przez Niemców. Mieszkał pod przybranym nazwiskiem w Lublinie. Pracował zawodowo w Centrali Handlowej Spółdzielni Spożywców.
Po jej zakończeniu zajmował stanowisko st. instruktora w dziale szkolnictwa rolniczego Ministerstwa Rolnictwa.
Należał do Stow. Naukowo–Technicznego Inżynierów i Techników Rolnictwa, Związku Zawodowego Pracowników Rolnych, Polskiego Zrzeszenia Plantatorów Roślin Włókniastych.
Zmarł w 1982 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Bolesławcu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 5 kl., złoty i srebrny Krzyż Zasługi.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1932, nr 140, 23/1934; Rocznik oficerski rezerw 1934; M. i F. Rojkowie, Ocalić od zapomnienia .Szkice z dziejów Bolesławca nad Prosną, Kraków 2007; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.