Bojownikom niepodległości

Antoni Bąk

(1889–1940)

Urodził się 19 maja 1889 r. w Pruszkowie. Syn Franciszka i Marianny z Kurasiewiczów.

Podjął studia prawnicze.

Działacz niepodległościowy ps. „Śmiały”.

Od 24 listopada 1919 r. w WP. 8 listopada 1920 r. przeniesiony do rezerwy.

Od 18 grudnia 1920 r. w Policji Państwowej. Jako komisarz w 1939 r. służył w Wydz. Śledczym w Brześciu nad Bugiem.

Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.

Wywieziony na podstawie listy nr 033/1 16 kwietnia z 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na nadkomisarza (!).

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie..

Źródła

Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 93/1937.