Bojownikom niepodległości

Antoni Bal

(1899–po 1938)

Urodził się 25 października 1899 r. we Lwowie. Syn Władysława i Anny z Zatorskich.

Studiował w akademii rolniczej.

W czasie I wojny światowej w 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. „Gozdawa”. W stopniu uł. służył w 6 szw. 2 puł LP. Ranny podczas walk na Wołyniu, leczył się w Piotrkowie, po czym został zwolniony z Legionów.

Po kryzysie przysięgowym w 1917 r. wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 6 puł.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako urzędnik.

Członek Zw. Legionistów Polskich. Należał do Koła 2 puł LP.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Jest wymieniony na tablicy żołnierzy, którzy wyruszyli z terenu powiatu leskiego do Legionów.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 177/1938.