Bojownikom niepodległości

Antoni Baranowski

(1893–po 1933)

Urodził się 13 czerwca 1894 r. w Wicyniu pow. Złoczów. Syn Andrzeja i Marii z Ludwinów.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 4 pp LP. Chory, w sierpniu 1915 r. przebywał w szpitalu legionowym w Kamieńsku. Następnie powrócił do komp. Ponownie chory, w maju 1916 r. leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie.

W niepodległej Polsce ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.

Mieszkał w Sieradzu. Pracował jako urzędnik.

Członek Zw. Legionistów Polskich, buył przewodniczącym koła w Sieradzu.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 171/1933; „Peowiak” nr 2/1931; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.