Bojownikom niepodległości

Antoni Bartkowiak

(1898-1984)

Urodził się 25 maja 1898 r. w Chwałkowie Kościelnym pow. Śrem. Syn Franciszka, robotnika, i Franciszki z Tomczaków.

 

W latach 1904-1912 uczęszczał do szkoły powszechnej w Chwałkowie.

 

W czasie I wojny światowej od 1916 r. w armii niemieckiej. Walczył na froncie zachodnim.

 

Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 6 stycznia 1919 r. służył w 2 komp. śremskiej. Walczył w okolicach Leszna Wlkp. Od 24 lutego w 2 komp. 6 pstrz wlkp (potem: 60 pp). Uczestniczył w działaniach w okolicach Zbąszynia i Bydgoszczy. W 1920 r. skierowany do szkoły podoficerskiej nr 2 w Biedrusku. 14 lipca 1921 r. w stopniu st. szer. przeniesiony do rezerwy.

 

W niepodległej Polsce mieszkał w Bierutowach. Pracował zawodowo jako górnik.

 

Po II wojnie światowej mieszkał w Radlinie. Pracował jako górnik w kopalni „Marcel”.

 

Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

 

Zmarł 24 września 1984 r. w Wodzisławiu Śląskim i tam został pochowany.

 

Odznaczony Medalem Niepodległości.

 

Żonaty (od 24 V 1963) z Martą z Grytów Jojko.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” 1938, nr 177; Powstańcy Wielkopolscy Powiatu Śremskiego, www.powstancy.srem.pl/index.php?i=2&litera=B&gm=5&open=1&id=33#33 [dostęp 4 I 2024].