Urodził się 29 sierpnia 1872 r. w Mińsku Litewskim.
Ukończył studia prawnicze.
Był m.in. adwokatem przysięgłym okręgowej Moskiewskiej Izby Sądowej.
W czasie I wojny światowej od 1915 r. należał do Komitetu Polskiego pomocy ofiarom wojny w Moskwie przy tamtejszym Tow. Dobroczynności.
Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie. Pracował w komisariacie rządu na m.st. Warszawę (początkowo jako prowizoryczny urzędnik, a od 7 sierpnia 1923 r. urzędnik stały V stopnia służbowego).
W 1922 r. wszedł w skład Zw. byłych zakładników jeńców cywilnych i reemigrantów Polaków z Rosji i Ukrainy.
Zmarł w 1940 r. w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych” nr 5/1923; „Monitor Polski” nr 64/1937; Od byłych więźniów bolszewickich, „Goniec Częstochowski” nr 74/1922.