Bojownikom niepodległości

Antoni Bem

(1898–1958)

Urodził się 13 czerwca 1898 r. w Odessie. Syn Antoniego i Pelagii ze Stryszewskich (?).

Po 1918 r. w WP. Ukończył Szkołę Podchorążych i z dniem 1 marca 1920 r. otrzymał stopień ppor. piech.

Awansowany 1 marca 1922 na por. piech., był oficerem 81 pp (1923, 1924), a następnie KOP (1928). W 1932 r. służył w 1 baonie strzelców, zaś co najmniej od 1935 r. w DOK nr VIII. 1 stycznia 1936 r. awansował na kpt. piech. Wiosną 1939 r. był kierownikiem placówki oficerskiej referatu informacyjnego DOK nr VIII w Bydgoszczy.

Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Był m.in. dowódcą komp. dowodzenia 24 baonu piechoty 4 DP.

Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 16 listopada 1958 r. w Londynie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej.

Źródła

„Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.