Bojownikom niepodległości

Antoni Bielecki

(1898–po 1939)

Urodził się 11 czerwca 1898 r. w Warszawie. Syn Adama i Józefy z Wielondków.

W czasie I wojny światowej w listopadzie 1916 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu uł. służył w 1 puł LP.

W następstwie kryzysu przysięgowego w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie.

Zwolniony z obozu, w grudniu 1917 r. wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej.

Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i otrzymał stopień ppor. kaw. Z dniem 1 września 1920 awansował na por. kaw.

Był oficerem 2 pszwol (1923). Co najmniej od 1924 r. służył w 11 puł. Z dyspozycji dowódcy OK nr I z dniem 30 czerwca 1934 r. przeszedł w stan spoczynku.

Mieszkał w Warszawie.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak” nr 12/1962.