Urodził się 12 grudnia 1890 r. w Rogoźnie w Wielkopolsce. Syn Franciszka, kupca, i Antoniny z Magdzińskich.
Ukończył gimnazjum w Rogoźnie. Należał wówczas do Tow. T. Zana.
Po ukończeniu szkoły poświęcił się pracy zawodowej jako kupiec. Odbył praktykę w „Rolniku” w Gnieźnie i Kruszwicy.
Od 1909 r. mieszkał w Warszawie, gdzie ukończył szkołę dramatyczną.
Od 1914 r. kierował przedsiębiorstwem ojca.
W czasie I wojny światowej 4 października 1914 r. zmobilizowany do armii niemieckiej, walczył na froncie zachodnim oraz wschodnim. Był trzykrotnie ranny. W okresie od 13 sierpnia 1916 do 17 stycznia 1917 r. przebywał na kursie oficerskim w Biedrusku. Uzyskał stopień sierż.
Po powrocie do kraju i demobilizacji od listopada 1918 r. organizował działalność niepodległościową w Rogoźnie. Zorganizował miejscową Radę Robotniczą i Żołnierską oraz oddział Służby Straży i Bezpieczeństwa.
Po wybuchu powstania wielkopolskiego współorganizował oddział w rodzinnym mieście. Od 1 stycznia 1919 r. dowodził na froncie baonem rogozińskim. 21 stycznia mianowany ppor. piech. (z dniem 1 września 1916 r.). Od 24 lutego na czele jednej z komp. uczestniczył w walkach na odcinku Łomnica-Pniewy. 16 marca został dowódcą 1 komp. 7 pstrz wielkopolskich (potem: 61 pp). Na jej czele brał udział w działaniach przeciwko bolszewikom. W okresie od 24 sierpnia do 31 grudnia 1920 r. adiutant baonu rezerwowego. Następnie ponownie w 61 pp.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., od 1 sierpnia 1921 do 6 lipca 1923 r. dowodził komp. Potem (do 25 marca 1926 r.) był oficerem sztabu piechoty dywizyjnej 15 DP. Od 26 marca do 16 listopada oficer PW. Przeniesiony do 80 pp, sprawował w nim funkcję dowódcy komp. (do 29 września 1927 r.), oficera materiałowego i p.o. kwatermistrza (do 25 kwietnia 1928 r.). Awansowany z dniem 1 stycznia 1928 r. na mjr. piech., był oficerem sztabowym pułku (26 kwietnia-5 lipca 1928) oraz dowódcą baonu (do 31 marca 1929 r.). Przeniesiony na stanowisko oficera placu do Gdyni (od 31 marca 1929 r.).
Zmarł 29 maja 1930 r. w Gdyni. Pochowany na cmentarzu w Rogoźnie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.
Żonaty z Melanią Kasior, miał z nią córkę Barbarę (ur. 1923) zamężną Kowal.
Z. Kościański, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; Z. Kościański, w: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, Poznań 2002; „Monitor Polski” nr 167/1932; Z. Wysocki, w: Polski Słownik Biograficzny t. II z 1936; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928.