(1895–po 1932)
Urodził się 12 czerwca 1895 r. w Baligrodzie. Syn Józefa i Teodory.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Zych”. Służył w 1 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny w lewą rękę pod Marcinkowicami (6 grudnia 1914), leczył się w szpitalu nr 7 w Zarubku koło Morawskiej Ostrawie. Następnie powrócił do komp. Ponownie ranny 21 października 1915 r. pod Kuklami.
W niepodległej Polsce jako ślusarz-maszynista na początku lat 30. pracował Tartaku Państwowym w Worochcie.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Źródła
IV lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów o kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 64/1932.