Urodził się 20 grudnia 1897 r. w Markowej pow. Przeworsk. Syn Józefa i Katarzyny z Gradów.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie rosyjskim i dostał się do niewoli. W 1918 r. służył w III Korpusie Polskim. Od maja komendant 5 okręgu rówieńskiego POW.
W listopadzie 1918 r. w składzie I baonu szturmowego POW uczestniczył w walkach z Ukraińcami w rejonie Brodów i Radziwiłłowa. W baonie tym pozostawał w 1919 r. Później walczył z bolszewikami.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. piech., co najmniej od 1923 do 1932 r. służył w 1 pp leg oraz w baonie szkolnym OK nr III. W 1935 r. w 17 pp. Awansowany 19 marca 1938 r. na mjr. piech., wiosną 1939 r. był dowódcą Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy 24 DP. Od końca sierpnia oficer sztabu piechoty dywizyjnej 24 DP.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie, jest upamiętniony na tablicy ofiar zbrodni katyńskiej w kościele pw. Chrystusa Króla w Jarosławiu.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914–1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.