Bojownikom niepodległości

Antoni Furmańczyk

(1890–1930)

Urodził się 4 stycznia 1890 r. w Częstochowie. Syn Jana i Rozalii z Napiórkowskich.

Członek Narodowego Zw. Robotniczego. Aresztowany przez władze rosyjskie, był zesłany na Syberię. W 1922 r. powrócił do kraju.

Mieszkał w Warszawie, a od 1923 r. w Częstochowie. Pracował jako inspektor Powiatowej Kasy Chorych.

Działacz polityczny i społeczny; przewodniczący Rady Powiatowej BBWR, prezes zarządu powiatowego Narodowej Partii Robotniczej. Członek Rady Miejskiej w Częstochowie. Członek zarządu Komitetu Społecznego Niesienia Pomocy dla Bezrobotnych w Częstochowie. Członek założyciel i wiceprezes Stow. Pracy Wychowawczo-Społecznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Zamordowany z trzema innymi osobami 16 października 1930 r. przez członka PPS w Kasie Chorych w Częstochowie. Pochowany na tamtejszym Cmentarzu Kule.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Aleksandrą z Wiłkowów, miał z nią synów Henryka (23 XII 1916–18 IX 1992), ppłk. WP, i Wacława (14 IV 1919–2 II 2012), architekta.

Źródła

„Goniec Częstochowski” nr 242/1930; „Monitor Polski” nr 64/1932; Przerażające morderstwo w Kasie Chorych w Częstochowie, „Goniec Częstochowski” nr 240/1930.