Urodził się 13 czerwca 1891 r. w Łodzi. Syn Józefa i Ludwiki z Gosławskich.
Ukończył szkołę elementarną, po czym fracował jako tkacz w fabryce K. Scheiblera.
Od 1907 r. w PPS. W tym też roku aresztowany przez władze rosyjskie, przez trzy tygodnie był więziony.
W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii rosyjskiej, wkrótce z niej zdezerterował. Od sierpnia 1914 r. w Milicji Obywatelskiej m. Łodzi (dzielnica IV). W 1915 r. zaangażował się w akcję werbunkową do Legionó LISTNUM 1) Polskich. Zagrożony aresztowaniem, wyjechał do Galicji. Następnie (w latach 1917-1918) członek PSL-Wyzwolenie i POW w Bełchatowie. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r.
Od 1919 r. mieszkał w Łodzi. Pracował jako sprzedawca w sklepie Spółdzielni Spożywców przy ul. Kątnej 50. Od ok. 1929 r. pracownik Zakładów Włókienniczych „A. Horak” w Rudzie Pabianickiej, z których w 1932 r. został wydalony. Od 1935 r. tkacz w Zjednoczonych Zakładach Przemysłowych K. Scheiblera i L. Grohmana w Łodzi. Na Kongresie Zjednoczenia Polskich Zw. Zawodowych 24 października 1937 r. wybrany członkiem Rady Naczelnej. Od 15 maja 1938 r. prezes Polskiego Zw. Zawodowego Robotników Przemysłu Włókienniczego w Polsce.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 140/1938.