Urodził się 13 czerwca 1895 r. w Nowym Targu. Syn Gustawa i Marii z Bedronków.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP, a potem w 5 pp LP. Ranny 4 listopada 1915 r. podczas walk na Wołyniu, stracił oko.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu sierż. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka VI (pododcinek Obóz Janowski). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 2 pstrz lwowskich (potem: 39 pp). Po wojnie z bolszewikami jako inwalida 30 czerwca 1921 r. zwolniony z czynnej służby w WP. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Pracował jako urzędnik w Urzędzie Skarbowym. W 1930 r. był redaktorem odpowiedzialnym pisma „Biały Orzeł”.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Dziennik Personalny MSWojsk” nr 29/1921; „Monitor Polski” nr 245/1932; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; informacje Lesława Dalla z Zakopanego.