Urodził się 24 czerwca 1896 r. w Gródku Jagiellońskim.
Kształcił się w IV gimnazjum we Lwowie, w którym w 1914 r. uzyskał maturę.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej, walczył na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli. Później w stopniu ppor. piecch. jako instruktor szkoły oficerskiej służył w 5 Dywizji Syberyjskiej. Po kapitulacji dywizji na stacji Klukwiennaja (10 stycznia 1920 r.) dostał się do niewoli bolszewickiej. Przebywał w obozie w Omsku, skąd zbiegł. Przez Estonię w transporcie jeńców 11 lipca powrócił do kraju.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., był II oficerem sztabu 30 DP (1923). Awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., służył w 82 pp (1924). W latach 1925-1927 studiował w WSWoj w Warszawie. Po ukończeniu nauki przydzielony do DOK nr VIII w Toruniu. W 1931 r. dowodził komp. 11 pp. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na mjr. dypl. piech., pełnił służbę w Sztabie Głównym (1932, 1935). Od 1938 r. szef sztabu 9 DP. 19 marca 1939 r. otrzymał awans na ppłk. dypl. piech.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r.
Zmarł w 1947 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo) w Poznaniu.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Klarą N., miał córkę Halinę (1926-1988) zamężną Bryszczyńską oraz syna Zbigniewa (1926-1993).
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 179/1931; D. Radziwiłłowicz, Żołnierze 5 Dywizji Strzelców Polskich w bolszewickiej niewoli i ich repatriacja, „Przegląd Wschodnioeuropejski” t. VIII/2017, zesz. 1; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie Kierownictwa Oddziału równorzędnego c.k. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1914, Lwów 1914.