Urodził się 20 listopada 1890 r. w Zakrzowie pow. Radom. Syn Jakuba i Józefy z Wójcików (?).
Pracował jako subiekt.
W niepodległej Polsce od 1921 r. w Policji Państwowej. W 1933 r. posiadał stopień st. przodownika. Służył wówczas w III plut. konnym Policji Państwowej w Dąbrowie Górniczej (do 1935 lub 1936 r.). Następnie (1936 r.) w oddziale konnym w Sosnowcu. Ukończył I kurs specjalny dla szefów szw. konnych (17 października 1936). Przydzielony do komendy powiatowej w Będzinie, w 1939 r. pełnił służbę w komendzie rezerwy konnej w Sosnowcu.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 05/1 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 292/1933.