Bojownikom niepodległości

Antoni Hanebach

(1895–1967)

Urodził się 16 marca 1895 r. w Biskowicach pow. Sambor. Syn Jakuba i Katarzyny z Krockerów.
Ukończył gimnazjum.
Od 1912 r. należał do Zw. Strzeleckiego.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 pp LP. Przeniesiony do komp. narciarskiej, na przełomie 1914/1915 r. brał udział w kampanii karpackiej. Po jej rozwiązaniu przydzielony do 6 komp. 3 pp LP. W jego składzie uczestniczył w kampanii bukowińskiej, besarabskiej i wołyńskiej. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej w rejonie Wołczecka. Wkrótce potem zbiegł z niewoli.
Od 1916 r. członek POW w Białej Cerkwi. Współorganizator polskich oddziałów na Kubaniu. Od marca 1918 r. oficer wywiadowczy i szef łączności Komendy Głównej Organizacji Wojskowo-Agitacyjnej (do grudnia) i oficer łącznikowy Naczelnego Dowództwa w Kijowie (równolegle pełnił służbę w poselstwie RP w tym mieście). Od stycznia 1919 r. komendant okręgu podolskiego POW w Winnicy oraz referent prasowy w Zarządzie Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego. W 1920 r., podczas wojny z bolszewikami, służył w oddziale dywersyjnym przy 6 Armii. W czerwcu 1921 r. został bezterminowo urlopowany, po czym przeniesiony do rezerwy.
W lipcu 1922 r. został członkiem polskiej delegacji w Wołyńskiej Mieszanej Podkomisji Granicznej. W latach 1922-1924 był zatrudniony w administracji państwowej, a potem do 1928 r. samorządowej. Następnie zamieszkał na terenie Polesia, gdzie do 1932 r. był członkiem Wydz. Powiatowego i Wojewódzkiego, Rady Wojewódzkiej. Redaktor „Polesia”.
Należał do Zw. Legionistów Polskich (członek zarządu oddziału), Zw. Peowiaków (członek zarządu oddziału) oraz BBWR (sekretarz wojewódzki).
Następnie przeniósł się na Mazowsze. W 1933 r. był współzałożycielem elitarnego Warszawskiego Klubu Społeczno-Politycznego. W 1934 r. sprawował funkcję sekretarza Rady Wojewódzkiej BBWR w Warszawie.
W 1930 r. wybrany do Sejmu RP w okręgu wyborczym nr 59 (Brześć n. Bugiem), był członkiem klubu BBWR. Ponownie wybrany w 1935 r. w okręgu wyborczym nr 12 (Płock), należał do Parlamentarnej Grupy Województwa Warszawskiego (był jej przewodniczącym). Mandat poselski sprawował do 1938 r.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. W czasie powstania warszawskiego był komisarzem cywilnym przy Komendzie Obwodu AK Mokotów ps. „Antoni Gruby”.
Zmarł18 września 1967 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 29/1932
Źródła

L. Bartelski, Mokotów 1944, Warszawa 1972; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; „Monitor Polski” nr 29/1932; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. II, Warszawa 2000; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.