Urodził się 29 listopada 1891 r. we Lwowie. Syn Antoniego i Marii z Pawluków. Brat Maksymiliana (zob.).
Należał do skautingu przy „Sokole” we Lwowie, przeorganizowanej 22 maja 1911 r. w I Lwowską Drużynę Skautową im. Naczelnika Kościuszki.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim. Po jego rozwiązaniu od września w Legionach Polskich. Służył 3 pp LP, a potem w 2 komp. 2 pp LP. W połowie czerwca 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Zwolniony z Legionów 16 marca 1916 r.
Ukończył studia medyczne, uzyskując dyplom lekarski (31 lipca 1920 r.).
Mieszkał w Rzeszowie i tam pracował jako lekarz.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł w 1965 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Anielą Konkol, miał z nią dwoje dzieci m.in. syna Mieczysława.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 212/1933; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957.