Bojownikom niepodległości

Antoni Jacek

(1895–przed 1937)

Urodził się w 1895 r. w Stanisławowie. Syn Mikołaja i Katarzyny.

Pracował jako fryzjer.

W czasie I wojny światowej od 24 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP.  Brał udział w kampanii karpackiej, bukowińskiej i besarabskiej. Ze względu na stan zdrowia 24 sierpnia 1915 r. zwolniony z Legionów, mimo to pozostał w szeregach. Ranny podczas walk na Wołyniu, leczył się w szpitalu w Lublinie. Uzyskał stopień plut.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 1 baterii part. W czasie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Internowany w Huszt.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W kwietniu 1919 r. pełnił służbę w Krakowskim Baonie Kolejowym nr 1 „Odsiecz”.

Zmarł przed 1937 r.

Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 93/1937.