Urodził się 24 marca 1890 r. w Mierzycach pow. Wieluń. Syn Antoniego i Bronisławy z Wierzyckich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Sulima”. W lutym 1917 r. służył w 3 szw. 2 puł LP.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w majątku Gordonowo pow. Grudziądz. Pracował jako agronom.
Należał do zarządu Towarzystwa Wiosek Kościuszkowskich.
Podczas II wojny światowej jako „Piotrowski” był administratorem majątku w Bieganowie pow. Włoszczowa. Brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK ps. „Andrzej”, „Rak”. Prawdopodobnie od lata 1942 r. został komendantem Rejonu III Obwodu AK Włoszczowa, obejmującego placówki Secemin, Szczekociny i Rokitno. Funkcję tę sprawował do czerwca 1944 r. Podczas akcji „Burza” oficer informacyjny 74 pp AK. Ranny 27 października podczas bitwy pod Krzepinem.
Zmarł 7 września 1955 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 103.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Jacuński Antoni, www.xn--akokrgkielce-8vb.pl/jacunski-antoni-andrzej-rak.html [dostęp 10 III 2021]; „Kielecki Dziennik Wojewódzki” nr 3/1928; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.
