Bojownikom niepodległości

Antoni Januchowski

(1900–po 1946)

Urodził się 30 czerwca 1900 r. w Podlesiu Wysokim pow. Wągrowiec. Syn Stanisława i Marii z Botorowiczów.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1932 r. posiadał stopień wachm. Służył wówczas w 4 puł.

Podczas kampanii 1939 r. w Ośrodku Zapasowym Wileńskiej BK. Po agresji sowieckiej 19 września przeszedł na Litwę i został internowany. Przebywał w obozach w Wiłkomierzu i w Połądze. Po anekcji Litwy przez Sowietów w 1940 r. przewieziony do obozu jenieckiego w Juchnowie. W czerwcu 1941 r. wywieziony do Ponoj (obłast murmańska). Od 27 lipca w obozie w Juży w obłasti Iwanowskiej. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 19141) i podpisaniu umowy Sikorski-Majski 5 września uwolniony. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Służył w 5 DP.

Zmarł po 1946 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Żonaty, miał potomstwo.

Źródła

A. Januchowski, Relacja z 13 II 1942, www.zapisyterroru.pl/dlibra/publication/2475/edition/2456/content?navq=… [dostęp 17 IV 2021]; „Monitor Polski” nr 259/1932; „Wiarus” nr 43/1938.