Antoni Jezierski

Urodził się 9 czerwca 1879 r. w Pleszewie. Syn Ignacego, przemysłowca, i Marii z Kosprowiczów (Kasprowiczów). Brat Władysława (zob.).

Kształcił się w Wyższej Szkole Elektrotechnicznej w Cieplicach oraz w wyższym technikum w Ilmenau w Turyngii. Po trzech latach uzyskał dyplom inżyniera mechanika.

Pracował w kopalniach węgla brunatnego, na krótko powrócił do fabryki ojca w Pleszewie. W 1906 r. wybudował własny warsztat w Czempinie. Prowadził remonty maszyn i urządzeń przemysłowych.

Współzałożyciel i prezes Towarzystwa „Lutnia”, sekretarz Spółki Rolniczo-Handlowej „Rolnik”, wieloletni prezes Towarzystwa Przemysłowego. Założył fabrykę machin i lejarnię metali, w 1913 r. z Dezyderym Chłapowskim zakupił zestaw pługów parowych, którymi świadczył usługi dla ludności. Pod koniec I wojny światowej wspólnie z Sewerynem Samulskim, dyrektorem fabryki Hipolita Cegielskiego w Poznaniu i bratem Władysławem, zbudował pierwszą na „ziemiach pruskich” wytwórnię tlenu (firma „Sawja”). Był też właścicielem młyna.

Wieloletni członek Rady Miejskiej w Czempinie, należał do Sejmiku Powiatowego.

Przemysłowiec, działacz społeczny i samorządowy związany z Czempinem. Fundator ochronki, tablic pamiątkowych i sztandsarów.

W niepodległej Polsce mieszkał w Czempinie pow. Kościan.

Podczas II wojny światowej ukrywał się.

Po jej zakończeniu powrócił do Czempina. W lipcu 1945 r. urchomił młyn, a w sierpniu tlenownię. Wznowił wytwarzanie sprzętu spawalniczego i proszku do nawęglania. W 1951 r. warsztat, młyn i tlenownia zostały znacjonalizowane. Przyznano mu rentę.

Zmarł 13 marca 1965 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Czempinie.

Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.