Bojownikom niepodległości

Antoni Langiewicz

(1897-po 1960)

Urodził się 14 stycznia 1897 r. w Czersku koło Góry Kalwarii. Syn Antoniego i Emilii z d. Fraszka.

Ukończył szkołę powszechną w Czersku. Następnie praktykował w zawodzie szewca w Górze Kalwarii (1914), zawodu uczył się też w zakładzie szewskim Antoniego Szynkiewicza w Czersku.

W czasie I wojny światowej od listopada 1916 r. w POW ps. „Zadora”. Uczestniczył w rozbrojeniu Niemców w Czersku (11 listopada 1918) i okolicy. Następnie w WP.

Służył w 21 pp. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. 21 września 1921 r. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował we własnym gospodarstwie i jako szewc.

Podczas II wojny światowej wysłany na roboty przymusowe do Niemiec w rejon Norymbergii. Po zakończeniu wojny powrócił do Czerska.

Pracował w swoim zakładzie szewskim. W latach 50. podjął pracę jako opiekun ruin zamkowych na Zamku Książąt Mazowieckich w Czersku.

Zmarł po 1960 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 1933 r.) z Anną N., miał dwie córki.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

„Monitor Polski” nr 177/1938; P. Rytko, Na drodze do niepodległości. Nieznani bohaterowie Czerska i Góry Kalwarii z czasów Wielkiej Wojny, Czersk 2018.