Urodził się 10 września 1899 r. w Poraju pow. Piotrków. Syn Karola i Kazimiery z Pludrzyńskich.
W czasie I wojny światowej w I Korpusie Polskim w Rosji, a potem w POW.
Od 1918 r. w WP. Służył w Oddz. II DOGen Lublin. W 1920 r. w 23 pp. Ranny podczas walk z bolszewikami.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej do 1924 r. był oficerem 23 pp, a potem (1928) 2 Brygady KOP w Nowogródku (oficer referatu wywiadowczego na etacie Oddz. II Sztabu Generalnego). 1 stycznia 1928 r. awansował na kpt. piech. W 1929 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Członek Zw. b. Ochotników Armii Polskiej (w 1938 r. wiceprezes Oddziału Lubelskiego i jednocześnie kierownik wyszkolenia, od 7 sierpnia także wiceprezes okręgu).
W 1939 r. zmobilizowany do WP, pełnił funkcję komendanta obrony przeciwlotniczej Lublina, a następnie (od 25 sierpnia) szefa Biura Cenzury nr 21 DOK nr II w Lublinie.
Podczas kampanii 1939 r. 9 września ewakuowany z biurem do Łucka, skąd po agresji sowieckiej z 17 września powrócił na Lubelszczyżnę. W Cześnikach z biurem dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie przejściowym we Włodzimierzu Wołyńskim, a od 2 października w Szepietówce. Ostatecznie osadzony w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; B. Lenczowski, Relacja, www.zapisyterroru.pl/dlibra/publication/5393/edition/5364/content?navq=… [dostęp 15 VIII 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie zarządu Oddziału Lubelskiego Związku b. Ochotników A.P. z działalności za rok 1938, Lublin brw.