Urodził się 21 maja 1889 r. w Pilicy. Syn Dominika i Jadwigi z Kruliczków.
W niepodległej Polsce od 1919 r. w Policji Państwowej. Służył m.in. w Częstochowie i na posteruynku w Blachowni koło Częstochowy. Od 1936 r. komendant posterunku w Gnaszynie pow. Częstochowa. W 1938 r. posiadał stopień st. przodownika.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 019/2 z 7 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 177/1938.