Urodził się 13 czerwca 1895 r. w Carycynie.
W czasie I wojny światowej w stopniu por. kaw. w 1 puł I Korpusu Polskiego w Rosji. Po demobilizacji korpusu w końcu maja 1918 r. z grupą ułanów skierował się przez Moskwę na Murmań. Aresztowany przez bolszewików, rychło zbiegł i dotarł do Kijowa, a stamtąd powrócił do kraju.
Od listopada 1918 r. w WP. Jako dowódca plut. służył w 1 szw. 1 puł. Od 19 grudnia walczył z Ukraińcami w okolicach Dobromila. Następnie uczestniczył w walkach z bolszewikami. Od maja 1920 r. był zastępcą dowódcy 1 szw. Następnie dowodził 3 szw.
Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919 r., został przeniesiony do rezerwy, zapewne w 1922 r. W 1924 r. pozostawał w służbie czynnej w składzie 21 puł. Przemianowany na oficera służby stałej (rtm. kaw. z 1 czerwca 1919) w 1928 r. służył w 2 pszwol. Co najmniej od 1930 r. w 6 puł. 31 lipca 1934 r. przeszedł w stan spoczynku.
Mieszkał w Konstancinie koło Warszawy.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
J. Litewski, W. Dziewanowski, Dzieje 1. Pułku Ułanów Krechowieckich, Warszawa 1932; „Monitor Polski” nr 93/1938; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.