Bojownikom niepodległości

Antoni Lustig

(1896-po 1937)

Urodził się 18 lutego 1896 r. w Zagrobeli. syn Szczepana i Franciszki.

Ukończył cztery klasy szkoły wydziałowej. Pracował jako ślusarz.

W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Służył w V baonie 1 pp LP i I Brygady. Awansowany na st. szer., był dowódcą patrolu sanitarnego 4 komp. V baonu 7 pp LP. Po likwidacji pułku w końcu września 1916 r. wcielony z baonem do 5 pp LP (III baon).

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w stopniu kpr. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 15 pp.

Po 1918 r. w WP. W sierpniu 1919 r. w stopniu plut. służył na posterunku żandarmerii w Tarnopolu. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła

Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 93/1937; S.F. Składkowski, Moja służba w Brygadzie. Pamiętnik polowy, Warszawa 1990.