(1864–1921)
Urodził się w 1864 r. w Samborze.
Był funkcjonariuszem państwowym.
Od 2 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Tego też dnia został ranny.
Zmarł w 1921 r. i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole XII.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Julią Gauz–Ołonkowską, miał z nią syna Franciszka (zob.).
Źródła
„Monitor Polski” 1938, nr 93; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.