Urodził się 6 grudnia 1895 r. we wsi Rozbórz Długi pow. Jarosław. Syn Michała, rolnika, i Marii z Wróczykowskich.
Uczęszczał do I gimnazjum w Jarosławiu i w 1914 r. zdał maturę.
Należał do skautingu i Polskiej Drużyny Strzeleckiej .
Podczas I ojny świaowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo służył w 2 pp LP (2 komp.). W lutym 1916 r. chory, przebywał w domu uzdrowieńców w Kamieńsku. Następnie otrzymał przydział do 7 komp. 3 pp LP. Mianowany 1 kwietnia 1916 r. chor. piech., dowodził plut. Wyróżnił się 20 czerwca 1916 r. w bitwie pod Hruziatynem, gdy wysłany ze swoim plut. na patrol wziął do niewoli pół komp. nieprzyjaciela. Był ranny. 1 kwietnia 1917 r. awansował na ppor. piech.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. Dowodził II plut. komp. szturmowej II Brygady. Uczestniczył w przejściu brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918), a następnie w działaniach II Korpusu Polskiego aż do jego kapitulacji przed Niemcami (12 maja). Następnie przedostał się do kraju i – celem konspiracji – został przyjęty (jako uczeń) do Szkoły Podchorążych Piechoty PSZ.
Po rozbrojeniu Niemców automatycznie przeszedł do WP. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami.
Poległ 15 stycznia 1919 r. pod Dobrosieniem koło Rawy Ruskiej. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwat. 51.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości oraz awansowany na kpt. piech. (z dniem 1 kwietnia 1920).
Rodziny nie założył.
CAW, akta personalne 2883; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; T. Król, Egzamin, „Żołnierz Legionów i POW” nr 1/1937; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” 1931, nr 111; B. Polak, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 2, Koszalin 1993; XXXI. sprawozdanie Dyrekcyi c.k Gimnazyum w Jarosławiu za rok szkolny 1916, Jarosław 1916.