Urodził się 4 kwietnia 1892 r. w Starej Bucharze w Uzbekistanie. Syn Antonina i Anny z Luerów.
Ukończył szkołę średnią w Bucharze, od roku 1911 studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Około roku 1922 przybył z rodziną do Polski i zamieszkał w Wesołej (obecnie część Warszawy). Następnie przeniósł się do Włocławka, gdzie pracował jako nauczyciel w gimnazjum. Po kilku latach zamieszkał w Warszawie, pracował jako nauczyciel historii i języka polskiego w Gimnazjum Państwowym Męskim im. Ziemi Kujawskiej. Działacz BBWR. Postrzelony przez nieznanego sprawcę w gmachu partii przy Al. Ujazdowskich 37, przez kilka miesięcy leczył się w szpitalu. W latach 1930–1935 był posłem na Sejm RP z listy BBWR.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. opuścił Warszawę, 14 września dotarł do Równego. W grudniu powrócił do Warszawy. Pracował w Zarządzie m. Warszawy.
Zginął na przełomie września i października 1944 r. podczas powstania warszawskiego.
Żonaty z Heleną z Latty`ów, miał z nią synów Zbigniewa (1916 – IX 1939) – poległ w kampanii wrześniowej, Olgierda Witolda (1920–2001) oraz córkę Halinę (1922 – 17 IX 1944) – żołnierza AK, poległa w powstaniu warszawskim 1944 r..
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; “Monitor Polski” nr 171/1933; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. IV, Warszawa 2009; informacje wnuka Wojciecha Puzyńskiego z Warszawy.