Antoni Ulandowski

Urodził się 29 marca 1879 r. w Witosławiu pow. Wyrzysk. Syn Stanisława i Weroniki z Nowickich.

Pracował jako urzędnik prokuratury w Grudziądzu, skąd w 1912 r. przeniesiono go do Chojnic, gdzie objął stanowisko sekretarza prokuratury i tłumacza.

W czasie I wojny światowej od 1914 do 1918 r. w armii niemieckiej, po czym zdemobilizowany.

W grudniu 1918 r. wybrany sekretarzem Powiatowej Rady Ludowej w Chojnicach. W lipcu 1919 r. współorganizował Tow. Ludowe. W sierpniu został komendantem Straży Ludowej na powiat chojnicki. Na tym stanowisku przygotował plan zabezpieczenia bezpieczeństwa po wyjściu wojsk niemieckich. Był również komendantem powiatowym Organizacji Wojskowej Pomorza. 31 stycznia 1920 r. jako komisarz przejął dla polskich władz urząd prokuratury oraz objął zarząd komisaryczny nad spółdzielnią mieszkaniową. Wszedł w skład pierwszej Rady Miasta. W styczniu 1921 r. został nieetatowym wiceburmistrzem Chojnic (do połowy 1922 r.). Następnie w tej i kolejnych kadencjach był radnym z ramienia chadecji i członkiem magistratu.

W lipcu 1922 r. został prezesem zarządu Urzędniczej Spółdzielni Mieszkaniowej – stanowisko to zajmował do wojny.

Działacz Polskiego Zw. Zachodniego, Tow. Gimnastycznego „Sokół”, Bractwa Kurkowego i Tow. Pszczelarzy i Ogródków Działkowych (wieloletni prezes tej organizacji). W niepodległej Polsce mieszkał w Chojnicach. Kilkakrotnie wybierany do Powiatowej Rady Szkolnej.

Pracował jako urzędnik w prokuraturze. W 1933 r. ze stanowiska naczelnego sekretarza prokuratury okręgowej przeszedł na emeryturę.

Członek Zw. Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19.

Po kampanii wrześniowej 23 października aresztowany przez funkcjonariuszy gestapo.

Wywieziony do Doliny Śmierci koło Chojnic i tam 24 października 1939 r. zamordowany.