Urodził się w 1901 r. w Lubaczowie.
Uczeń siódmej klasy II SzkołyRealnej we Lwowie.
W czasie I wojny światowej od 1918 r. członek POW.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka I. Bronił radiostacji w Kozielnikach i 3 listopada dostał się do niewoli. Ciężko pobity w ukraińskim więzieniu. Uwolniony przez oddziały polskie.
Zmarł 30 lipca 1919 r. i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole XIV.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Rodziny nie założył.
Dwunaste Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. II. Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1915-16, Lwów 1916; „Monitor Polski” nr 93/1938; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.