Urodził się 3 kwietnia 1897 r. w Siedlcach. Syn Aleksandra i Jadwigi.
W roku 1914 r. ukończył szkołę handlową aturę uzyskał w Będzinie.
W lutym 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 pp I Brygady LP. W listopadzie 1915 r. chory, przebywał w szpitalu obserwacyjnym w Pardubicach. W lutym 1916 r. przeniesiony do 1 part LP. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. internowany w Szczypiornie, potem w Łomży, Zwolniony 31 grudnia 1917 r.
W niepodległej Polsce od listopada 1918 r służył w Wojsku Polskim. Początkowo w 11 pp. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 i awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. art., co najmniej od 1923 do 1928 r. służył w 9 pac. W latach 1930–1932 studiował w WSWoj w Warszawie. Z dniem 1 stycznia 1933 r. awansował na mjr. dypl. art., 19 marca 1939 r. awansował na stopień ppłk. dypl. art. Był wówczas szefem sztabu 17 DP. Należał do Związku Legionistów Polskich.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. jako szef sztabu 17 DP walczył między innymi w bitwie nad Bzurą, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej.
Po wojnie powrócił do Polski. Zmarł 26 marca 1958 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; L. Głowacki, 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969; „Monitor Polski” nr 132/1931; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.