Bojownikom niepodległości

Artur Andahazy de Andahaza

(1879–po 1916)

Urodził się w 1879 r. w Śniatyniu w polskiej rodzinie pochodzenia węgierskiego. Ukończył studia medyczne.

Po wybuchu I wojny światowej od września 1914 r. służył w Legionach Polskich. Brał udział  w kampanii karpackiej w stopniu chor. lek. Był lekarzem w szpitalu legionowym w Königsfeldzie. Od marca 1915 r. zajmował stanowisko lekarza IV baonu 3 pp II Brygady LP. Ranny w rękę od wybuchu szrapnela pod Gruszką (5 marca). Z powodu choroby 26 czerwca zwolniony z Legionów. Superarbitrowany w Przemyślu 31 stycznia 1916 r., przyznano mu rentę inwalidzką.

Zmarł przed 1938 r.

Pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Źródła

CAW, akta Krzyża Niepodległości 365, 120.63.746; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 2005; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; A. Krasicki, Dziennik z kampanii rosyjskiej 1914–1916, Warszawa 1988; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” 1938 nr 177.