Bojownikom niepodległości

Artur Błażewicz–Saturn

(1896-1977)
błażewicz-saturn arturUrodził się 23 marca 1896 r. w Przemyślu. Syn Jana i Marii ze Strzeleckich.
 
Uczeń szkoły handlowo-przemysłowej.
 
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Saturn”. Służył w 2 komp. III baonu 1 pp LP. Ranny w końcu czerwca 1915 r., w lipcu przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie, a we wrześniu w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Po rekonwalescencji w 1 komp. III baonu 1 pp LP. Awansował na kpr., a w grudniu 1916 r. na sierż. W kwietniu 1917 r. w 8 komp. 1 pp LP.
 
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył (zapewne) w Dowództwie Uzupełnień korpusu w Bolechowie. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (1516 lutego 1918) internowany przez Austriaków. Po dwóch miesiącach zbiegł, po czym wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej.
 
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w komp. asystencyjnej w Przemyślu.
 
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Od lutego 1924 r. pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż., a w 1937 r. chor. W maju 1938 r. przeszedł w stan spoczynku.
 
Pracował jako komendant straży bezpieczeństwa w Wytwórni Nitrozwiązków w Sarzynie pow. Łańcut.
 
Należał do Związku Legionistów Polskich.
 
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK.
 
Od listopada 1944 r. w ludowym WP. Był zastępcą dowódcy komp. wartowniczo-robotniczej w Bazie Artyleryjskiej w Lublinie. Awansował na ppor. piech. W listopadzie 1945 r. zwolniony z szeregów armii.
 
Pracował jako kwatermistrz w szpitalu garnizonowym w Przemyślu (do 1946 r.). Od czerwca do końca października 1949 r. zatrudniony w biurze wojskowym Zarządu Miasta, po czym został sekretarzem gminy Medyka koło Przemyśla. W 1950 r. zamieszkał w Gorzowie Wlkp. Do emerytury pracował m.in. w Gorzowskich Zakładach Włókien Sztucznych, w Powiatowym Przedsiębiorstwie Budowlanym oraz jako inspektor w wydziale finansowym.
 
Zmarł 12 października 1977 r. w Przemyślu.
 
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.
 
Żonaty z Aleksandrą Molenda, miał z nią synów Zbigniewa Jerzego (1920-2008) i Ryszarda (1921-2001).
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; IV Lista strat Legionów Polskich,

Piotrków 1916; A. Jodko, Kolekcja rodziny Saturn-Błażewiczów, www.archiwarodzinne.gov.pl/kolekcje/kolekcja-rodziny-saturn-blazewiczow [dostęp 8 I 2024]; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” 1931, nr 260.