Urodził się 13 sierpnia 1895 r. w Świętochłowicach. Syn Filipa i Franciszki z Kaizerów.
Pracował w kopalni „Deutschland” w Świętochłowicach.
Działacz plebiscytowy, uczestnik trzech powstań śląskich, podczas których został ranny.
Od 1925 r. był zatrudniony jako urzędnik w Sądzie Grodzkim w Żorach. W 1926 r. pracował w sądzie w Katowicach, a następnie jako strażnik więzienny w Żorach.
Członek Zw. Powstańców Śląskich.
Podczas kampanii 1939 r. 14 września aresztowany przez Niemców. Przetrzymywany w Strzelcach Opolskich, jako były powstaniec został skazany na 3 lata ciężkiego więzienia. W końcu miesiąca wysłany do obozu koncentracyjnego w Niemczech. Po odbyciu kary 10 listopada 1942 r. został uwolniony.
Na początku 1945 r. wstąpił do PPR. Był organizatorem władz komunistycznych w Żorach. Od marca sprawował funkcję I sekretarza partii w tym mieście. 1 października objął stanowisko burmistrza Żor (do 10 października). W listopadzie otrzymał nominację na wójta gmin zbiorowych w Żorach z zadaniem ich zorganizowania. Ciężko ranny 6 stycznia 1946 r. w wyniku zamachu w Kleszczowie.
Zmarł po kilku godzinach w szpitalu w Mikołowie. Pochowany na cmentarzu przy ul. Smutnej w Żorach.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Marią Kiełkowską, miał z nią syna Wiktora (ur. 16 XII 1920).
J. Klistała, Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śląskiego, Żor, Raciborza w latach 1939-1945. Słownik biograficzny, Bielsko-Biała 2006; „Monitor Polski” nr 64/1937; Pochowani na cmentarzu przy ul. Smutnej. „Tworzyli historię Żor”, Żory 2011.