Bartłomiej Bojanowski

Urodził się 6 września 1896 r. we wsi Zawady pow. Maków Mazowiecki. Syn Ignacego i Zofii ze Schurrów.
Studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Należał wówczas do Organizacji Młodzieży Narodowej (potem Zw. Polskiej Młodzieży Demokratycznej).
Członek POW ps. „Tadeusz Wroński”. W lipcu 1918 r. wystąpił z jej szeregów.
Od 11 listopada 1918 r. w WP. W stopniu uł. służył w 1 szw. 1 puł. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Był rany pod Gródkiem koło Lwowa. Po wojnie w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. kaw.
W 1921 r. ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera rolnictwa. Po odbyciu praktyk rolniczych pracował jako kierownik w majątkach ziemskich, kółkach rolniczych, spółdzielniach rolniczych i przemysłu rolnego w pow. ciechanowskim i przasnyskim. W końcu lat 30. w majątku Wiśniewo koło Gruduska.
Współpracował z PSL-Wyzwolenie.
Podczas II wojny światowej pracował w powiatach lubelskim, krasnostawskim, błońskim i grójeckim. Przed końcem wojny dzierżawił chłopskie gospodarstwa w Czersku, a potem w Januszówce pod Mszczonowem.
Po wyzwoleniu organizował na Pomorzu oddział zbożowy w Wojewódzkim Wydz. Aprowizacji. W czerwcu zwolnił się z pracy i zamieszkał w Gdańsku. Tam pracował jako pośrednich transportowy.
Wstąpił do Stronnictwa Ludowego i wszedł w skład jego Rady Naczelnej. Był też wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego SL w Gdańsku i członkiem Wojewódzkiej Rady Narodowej w tym mieście.
Od 26 kwietnia 1946 do 1947 r. z ramienia SL poseł do Krajowej Rady Narodowej
Zmarł 17 lutego 1986 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Amelią Justyną Dobrowolska (zob.).