Bojownikom niepodległości

Bernard Bikow

(1896–po 1937)

Urodził się 24 sierpnia 1896 r. w Tatijowie (?) w Rosji. Syn Hermana i Tani.

W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionu Wschodniego. Po jego rozwiązaniu w Legionach Polskich. 4 października dołączył do 1 pp LP. Następnie w 4 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny w nogę podczas bitwy pod Konarami (16-25 maja 1915). Potem jako uł. służył w 1 puł LP.

W następstwie kryzysu przysięgowego z lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie.

Zwolniony z obozu, wstąpil do Polskiej Siły Zbrojnej. W listopadzie 1918 r. automatycznia przeszedł do WP. Później w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Był urzędnikiem.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 64/1932; Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak” nr 12/1962.