Bojownikom niepodległości

Bernard Łubieński

(1894-po 1939)

Urodził się 23 lutego 1894 r. w Petersburgu. Syn Adama i Heleny z Gorayskich.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako rtm. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r., został zatrzymany w służbie czynnej. W 1923 r. pełnił służbę w Biurze Szefa Administracji Armii. Przemianowany na oficera służby stałej (rtm. kaw. z 1 lipca 1919 r.), w 1924 r. pełnił służbę w 7 puł, a w 1928 r. w Departamencie Kawalerii MSWojsk. Co najmniej od 1930 pozostawał w dyspozycji Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej. 30 kwietnia przeszedł w stan spoczynku.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1932
Źródła

„Monitor Polski” 1932, nr 259; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.