Urodził się 13 marca 1901 r. Syn Franciszka i Marii z d. Nyko. Brat Kazimierza (zob.).
Uczył się w gimnazjum.
Od 1919 r. w WP. Ukończył 23 klasę kawaleryjską Szkoły Podchorążych w Warszawie i z dniem 1 września 1920 r. otrzymał stopień ppor. kaw.
Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 listopada 1920 r., służył w 1 psk, a od 1923 r. w 3 psk. W okresie od 15 października 1928 do 30 maja 1929 r. przebywał na kursie dla młodszych oficerów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii. Po jego ukończeniu powrócił do pułku. 1 października 1929 r. przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, był tam (w latach 1929-1932) dowódcą III plut. 1 szw. szkolnego Szkoły Podchorążych Kawalerii. 1 stycznia 1931 r. awansował na rtm. kaw. W latach 1931-1932 dowódca III plut., potem w latach 1932-1934 I plut. w szw. szkolnym Szkoły Podchorążych Kawalerii. Następnie zajmował stanowisko kierownika wyszkolenia bojowego na Kursie Doskonalenia Oficerów i Podoficerów Zawodowych w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Z dniem 19 marca 1939 r. otrzymał stopień mjr. kaw. Od końca sierpnia w Ośrodku Zapasowym Kawalerii w Garwolinie.
Podczas kampanii 1939 r. dowodził nadwyżkami 1 psk. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Potem prowadził działalność konspiracyjną. Był oficerem AK – awansował na ppłk. kaw.
Zmarł 16 kwietnia 1987 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Wandą Wigurą, miał syna Stanisława (ur. 8 IX 1938).
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu 1922-1939, Warszawa 1989; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932’ R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; informacje Tadeusza Łaszczewskiego.